دلتنگتم مادر

مادرعزیزترازجانم روزگار نبودنت را برایم دیکته میکند ومن هنوز نبودنت را یاد نگرفته ام...

 سالهایی در  نبودت  گشته   طِی
باده ام  پُر  از  فراق  و  دردِ  مِی

خانه  تاریک  و سکوتش  بی بیان
قاب عکست مانده از رویت  نشان

وقت  عیدست  و  نمی آیی  چرا؟
رفتنت   آتش   زده   بر  قلب   ما

ساز  دل  ناکوک  و  آهنگش  غمین
غم   گرفته   چهره  و  چین  جبین

کاش  بودی   تا  که   دلشادم  کنی
با    تبسم های   خود    یادم   کنی

غرق   دردِ    دوری ات   گردیده ام
دُورِ    قبرت    بارها     چرخیده ام

دل   شده    تنگ   صدایت   نازنین
از  چه   منزل   کرده ای  زیرِ  زمین

با   نبودت    عید   ما    باشد   عزا
بر  غم     هجران    رویت    مبتلا

دل   شده    تنگ    نگاهت    دلربا
کاش   بودی   در   میانِ   جمع  ما

اکبرعسکری